Podstawowym celem Kongresu jest zwrócenie uwagi na rolę gleby w: kształtowaniu warunków życia na Ziemi, funkcjonowaniu ekosystemów i społeczeństw, rozwoju zrównoważonym obszarów zurbanizowanych i rolniczych oraz dyskusja nad metodami badań i zakresem kształcenia i upowszechniania wiedzy o glebie, jako podstawowym elemencie środowiska przyrodniczego (obok powietrza i wody), w społeczeństwie, administracji oraz gospodarce. Problematyka powyższa jest coraz częściej przedmiotem dyskusji na wielu konferencjach i forach na świecie, a wnioski końcowe uwzględniane są w międzynarodowych aktach prawnych i programach gospodarczych i edukacyjnych w krajach Unii Europejskiej, w tym w Polsce i na świecie.
W programie Kongresu zaplanowano referaty plenarne specjalistów ze świata i Polski, m.in. prof. Rainera Horna, doktora honoris causa multi z Uniwersytetu w Kilonii – byłego Prezydenta Światowej Unii Towarzystw Gleboznawczych (IUSS), prof. Jeana Poesena, dhc UMCS z KUL Leuven czy też prof. Laury Berthy Reyes Sanchez z Narodowego Uniwersytetu w Meksyku – Prezydent-elekt IUSS, prof. Magdaleny Frąc z Instytutu Agrofizyki PAN w Lublinie, czy też prof. Cezarego Kabały z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, wystąpienia ustne i dyskusje problemowe oraz sesje posterowe i wyjazdy terenowe na obszary ważne przyrodniczo i gospodarczo nie tylko dla regionu lubelskiego.
Ostatni Kongres PTGleb. odbył się w roku 2015 we Wrocławiu pod hasłem „Zasoby glebowe a zrównoważony rozwój”. Warto wspomnieć, że lubelsko-puławski ośrodek gleboznawczy gości gleboznawców po raz piąty. Pierwszy Kongres odbył się w roku 1953, na którym dyskutowano problemy erozji gleb i metod ich ochrony oraz prezentowano gleby lessowe, czarnoziemy i rędziny Lubelszczyzny. Kongres 16. PTGleb w roku 1963 dotyczył gleb górskich województwa rzeszowskiego i związany był z realizacją szerokiego programu klasyfikacji i bonitacji gleb Polski. Rok 1979 to 20. Kongres PTGleb pt. „Rola człowieka w przekształcaniu gleb”, który prezentował gleby Lubelszczyzny, ze szczególnym zwróceniem uwagi na gleby hydrogeniczne i erodowane. Kolejny, czyli 25. w 1999 to „Rola gleby w funkcjonowaniu ekosystemów”, na przykładzie gleb Roztocza.
Problematyka naukowa Kongresu oraz powyższe tematy dobitnie dowodzą, że rola gleby nadal jest niezmiennie ważna i kluczowa w kształtowaniu nie tylko warunków życiaczłowieka, ale także w rozwoju zrównoważonym. Stały ubytek areału gleb uprawnych, ciągłe zagrożenia jakości gleb, np. poprzez zanieczyszczenia, zagęszczenie, erozję, pustynnienie i długotrwałe susze, pożary, itd. oraz trudności w zastosowaniu spójnych przepisów ochrony, jak jest to w przypadku ochrony wody i powietrza sprawiają, że nadal trudno przebić się nam z pewnymi problemami, nie tylko naukowymi, ale także legislacyjnymi, edukacyjnymi, itd. z zakresu nauk o glebie (w porównaniu do wody i powietrza czy też ochrony przyrody lub klimatu). Ponieważ los człowieka, jego dobrobyt, kultura są nierozerwalnie związane z glebą, nie tylko w sensie ilościowym, ale i jakościowym, dlatego też środowisko gleboznawców, wspierane przez innych specjalistów dąży do szerszego upowszechnienia tych problemów wśród wszystkich zainteresowanych: użytkowników, naukowców, różnych grup społecznych, polityków, itd. Wszystkie powyższe tematy będą przedmiotem dyskusji tutaj w Lublinie oraz na sesjach terenowych na Płaskowyżu Nałęczowskim, na Polesiu i Roztoczu.
W programie Kongresu zaplanowano referaty plenarne specjalistów ze świata i Polski, m.in. prof. Rainera Horna, doktora honoris causa multi z Uniwersytetu w Kilonii – byłego Prezydenta Światowej Unii Towarzystw Gleboznawczych (IUSS), prof. Jeana Poesena, dhc UMCS z KUL Leuven czy też prof. Laury Berthy Reyes Sanchez z Narodowego Uniwersytetu w Meksyku – Prezydent-elekt IUSS, prof. Magdaleny Frąc z Instytutu Agrofizyki PAN w Lublinie, czy też prof. Cezarego Kabały z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, wystąpienia ustne i dyskusje problemowe oraz sesje posterowe i wyjazdy terenowe na obszary ważne przyrodniczo i gospodarczo nie tylko dla regionu lubelskiego.
Ostatni Kongres PTGleb. odbył się w roku 2015 we Wrocławiu pod hasłem „Zasoby glebowe a zrównoważony rozwój”. Warto wspomnieć, że lubelsko-puławski ośrodek gleboznawczy gości gleboznawców po raz piąty. Pierwszy Kongres odbył się w roku 1953, na którym dyskutowano problemy erozji gleb i metod ich ochrony oraz prezentowano gleby lessowe, czarnoziemy i rędziny Lubelszczyzny. Kongres 16. PTGleb w roku 1963 dotyczył gleb górskich województwa rzeszowskiego i związany był z realizacją szerokiego programu klasyfikacji i bonitacji gleb Polski. Rok 1979 to 20. Kongres PTGleb pt. „Rola człowieka w przekształcaniu gleb”, który prezentował gleby Lubelszczyzny, ze szczególnym zwróceniem uwagi na gleby hydrogeniczne i erodowane. Kolejny, czyli 25. w 1999 to „Rola gleby w funkcjonowaniu ekosystemów”, na przykładzie gleb Roztocza.
Problematyka naukowa Kongresu oraz powyższe tematy dobitnie dowodzą, że rola gleby nadal jest niezmiennie ważna i kluczowa w kształtowaniu nie tylko warunków życiaczłowieka, ale także w rozwoju zrównoważonym. Stały ubytek areału gleb uprawnych, ciągłe zagrożenia jakości gleb, np. poprzez zanieczyszczenia, zagęszczenie, erozję, pustynnienie i długotrwałe susze, pożary, itd. oraz trudności w zastosowaniu spójnych przepisów ochrony, jak jest to w przypadku ochrony wody i powietrza sprawiają, że nadal trudno przebić się nam z pewnymi problemami, nie tylko naukowymi, ale także legislacyjnymi, edukacyjnymi, itd. z zakresu nauk o glebie (w porównaniu do wody i powietrza czy też ochrony przyrody lub klimatu). Ponieważ los człowieka, jego dobrobyt, kultura są nierozerwalnie związane z glebą, nie tylko w sensie ilościowym, ale i jakościowym, dlatego też środowisko gleboznawców, wspierane przez innych specjalistów dąży do szerszego upowszechnienia tych problemów wśród wszystkich zainteresowanych: użytkowników, naukowców, różnych grup społecznych, polityków, itd. Wszystkie powyższe tematy będą przedmiotem dyskusji tutaj w Lublinie oraz na sesjach terenowych na Płaskowyżu Nałęczowskim, na Polesiu i Roztoczu.
Komentarze