Zespół ds. Uchwały Antysmogowej tworzą fachowcy z różnych środowisk: przedstawiciele samorządu terytorialnego różnych szczebli (wśród nich radni Sejmiku WL: Bożena Lisowska, Adam Rychliczek i Adam Wasilewski), instytucji ochrony środowiska oraz organizacji społecznych, a także osoby reprezentujące środowiska naukowe. Środowiska naukowe reprezentują: Bogusław Sawicki – kierownik Katedry Turystyki i Rekreacji Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie oraz Amelia Staszowska – adiunkt w Katedrze Jakości Powietrza Wewnętrznego i Zewnętrznego Politechniki Lubelskiej. Swoje merytoryczne wsparcie wniosą także: Leszek Żelazny – Lubelski Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w Lublinie, Marta Smal-Chudzik – dyrektor Wydziału Ochrony Środowiska Urzędu Miasta Lublin, Sławomir Struski – dyrektor Departamentu Rolnictwa i Środowiska Urzędu Marszałkowskiego Województwa Lubelskiego oraz inżynier Laurencja Łyszczarz z Lubelskiego Węgla „Bogdanka” S.A. Mamy też eksperta spoza województwa lubelskiego – jest nim Łukasz Horbacz, prezes Izby Gospodarczej Sprzedawców Polskiego Węgla z Katowic, który jako doradca pomagał w uchwalaniu uchwał antysmogowych w sześciu województwach.
Skażenie powietrza jest dziś jednym z największych zagrożeń dla zdrowia i życia mieszkańców województwa lubelskiego. Wprowadzenie pakietu niezbędnych zmian w prawie należy do rządu, ale fundamentalne i skuteczne działania powinien podjąć samorząd województwa. Te działania oczywiście podjęliśmy poprzez programy ogłaszane przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska, który oferował dotacje i pożyczki na wymianę pozaklasowych pieców węglowych, tzw. kopciuchów, na piece klasy wyższej lub gazowe. Także korzystając z dotacji unijnych jako Urząd Marszałkowski wspieraliśmy samorządy niższych szczebli dotacjami na odnawialne źródła energii, fotowoltaikę, solary, pompy ciepła, energię wiatrową czy termomodernizacje budynków. Niestety programy ochrony powietrza, które od 2008 roku są opracowywane dla strefy lubelskiej i regionu wskazują, że skala działań oraz poczynione nakłady są niewystarczające. Dlatego powołujemy profesjonalny zespół, który opracuje swoistą mapę dojścia do dobrych wskaźników jakości powietrza.
Wielokrotnie zwracałam uwagę, że uchwała antysmogowa nie może być tylko zbiorem nakazów i zakazów, ale też musi zawierać programy osłonowe dla najuboższych, ponieważ problem smogu to problem braku ciepła, czyli tzw. ubóstwa energetycznego, które dotyka 10 proc. mieszkańców. Ważnym elementem naszych rekomendacji będzie wymiar edukacyjny i informacyjny w zakresie edukacji ekologicznej, a naszym priorytetem będzie to, aby nie był to tylko kolejny uchwalany dokument na papierze, ale żeby jego zapisy rzeczywiście były wdrażane w życie. Oczywiście na ten cel potrzeba odpowiednich zasobów, nie tylko finansowych, ale i kadrowych. Odpowiedni kapitał ludzki, mobilni doradcy ekologiczni, fachowcy, którzy będą rozmawiać z samorządowcami w terenie – to niezbędne elementy skutecznej uchwały antysmogowej. Uchwała antysmogowa musi być uzupełnieniem już przyjętych przez rząd norm prawnych w formie ustaw, ale też powinna być narzędziem prawnym, które pozwoli zabezpieczyć środki finansowe zarówno w wieloletnim programie finansowym województwa, jak i założeniach finansowych kolejnej trzeciej transzy dotacji unijnych po 2020 roku.
Podczas kolejnego posiedzenia zespołu, zaplanowanego w ostatnim tygodniu września br., przeanalizujemy zapisy wszystkich uchwał antysmogowych i postaramy się wypracować wstępne założenia dla naszego regionu.
Bożena Lisowska
radna Sejmiku WL
przewodnicząca Zespołu ds. Uchwały Antysmogowej
Bożena Lisowska
– radna Sejmiku Województwa Lubelskiego i przedsiębiorca. Działa również w organizacjach okołobiznesowych, chętnie też angażuje się w inicjatywy charytatywne i społeczne.
Komentarze