Materiał pochodził z ponad 400 obiektów zawierających pochówki i kilkudziesięciu skupisk będących pozostałościami pochówków odkrytych w 2016 roku, na cmentarzu funkcjonującym od poł. XVII do końca XVIII w. przy Kościele Ojców Bonifratrów.
3/4 pochowanych stanowili mężczyźni. Średni wiek, zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet nie przekraczał 38 lat. Pod względem wzrostu wśród mężczyzn liczniejsza grupę stanowili osobnicy średniego i wysokiego wzrostu (164-166,9 cm i 170-179,9 cm), wśród kobiet natomiast dominowały niskie i średnie (140-148,9 cm i 153,0-159,9 cm).
Pod względem morfologii czaszki przeważali - w obu grupach płci - osobnicy krótkogłowi o szerokich twarzach, średnio wysokich oczodołach i nosach szerokich u kobiet, a średnio szerokich u mężczyzn.
Szczególną uwagę badaczy (autorkami raportu są: dr hab. Wanda Kozak-Zychman – antropolog oraz mgr Anna Szarlip - archeolog) zwrócił bardzo wysoki odsetek szkieletów na których występowały zmiany patologiczne o bardzo zróżnicowanym pochodzeniu. U blisko połowy dorosłych stwierdzono schorzenia zwyrodnieniowo-przeciążeniowe na kręgosłupach oraz zmiany rozwojowe, np. w postaci nie w pełni zamkniętego kanału krzyżowego. Dosyć częstym natomiast zjawiskiem, (bo u 1/3) była w badanej grupie próchnica oraz paradentoza i zwykle współwystępujący kamień nazębny – za ten stan rzeczy odpowiadają m.in.: dieta bogata w węglowodany i niedostateczna higiena jamy ustnej.
Cmentarz na Placu Litewskim jest wyjątkowy głównie pod względem występowania zmian pourazowych na czaszkach. Część z nich to zapewne rany odniesione podczas walki (złamania, postrzały oraz urazy powstałe wskutek ciosów zadanych - w większości przypadków - narzędziami ostrokrawędziowymi).
Źródło: UM Lublin zdjęcia: Tomasz Myśliwiec, Wanda Kozak-Zychman
Komentarze