Muzeum Nadwiślańskie

Na wystawie prezentowane będą prace z całego okresu twórczości artysty. Malarstwo Andrzeja Siemińskiego jest niezwykle osobiste, a momentami wręcz intymne. To zapis jego relacji z miejscem i ludźmi, oraz, może przede wszystkim, odbicie jego głębokich duchowych doznań.
Przestrzeń, w której rozgrywają się narracje, to Nowy Jork, gdzie mieszkał w latach 1988-1991 i Kazimierz Dolny, gdzie spędził dzieciństwo i gdzie powrócił, i mieszkał do końca swoich dni, do 2015 r. Zaburzenie topografii miasteczka mitologizuje to miejsce. Siemiński wpisuje w tę przestrzeń postaci, które często identyfikujemy, ale pomimo to obrazy stają się uniwersalną opowieścią.

Niezwykle ważny jest cykl prac, których tematem jest pojedynczy człowiek z jego różnie pojmowaną samotnością. Kolejna duża seria obrazów powstała pod wpływem duchowych doświadczeń. Przepełnione mistyką przekraczają granice świata rzeczywistego. Wystawa jest opowieścią o artyście, świecie, w którym żył, a także o jego lękach i nadziejach.