Kobiety według Maestro Leszka Żegalskiego
Kobieta, czyli kto ? Na to pytanie Maestro nie daje jednoznacznej odpowiedzi. Zmaga się z tym pytaniem od lat. Każdy przymiotnik brzmiałby zbyt trywialnie. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi… Na pewno z kobietą kojarzy się tajemnica, seksualność, erotyzm, ciepło… zmysłowość. Dla każdego te słowa oznaczają co innego. Podobnie jest z sensualnymi obrazami Leszka. Jak przyznaje artysta najciekawsze prace powstają kiedy między nim a modelką jest pewna więź emocjonalna. Wtedy ręka maluje automatycznie… Zdaniem artysty te akty są najlepsze, ale czy widz jest w stanie odróżnić je, od tych które nie powstały pod wpływem silnych uczuć ? Podobnie jest z tancerkami, cyrkówkami, prostytutkami, które wyszły spod pędzla francuskiego artysty Henri de Toulouse Lautreca. Jakie to teraz ma znaczenie w jakich okolicznościach i gdzie jego niepowtarzalne prace powstawały. Tak jak u Leszka. Bohaterki jego płócien to kobiety, niezależnie od wieku i urody pełne powabu, rozmarzone, emanuje z nich kwintesencja kobiecości… Akt, od wieków jest najbardziej eksploatowanym motywem w sztuce. Powstała ich nieskończona ilość, ale namalowanie wybitnego jest niemałym wyzwaniem dla artysty. Połączenie pewnego napięcia, zmysłowości, formy, koloru, światła , w taki sposób, żeby nie wejść w banał jest dowodem nie tylko wrażliwości jego autora ale także perfekcyjnego warsztatu. Jeżeli nie da się uwieść, któremuś z tych elementów to powstaje nowa wartość, coś niezwykłego. I tak jest w aktach Leszka, choć mówi, że z wiekiem stał się bardziej krytyczny wobec kobiet, zobaczył, że nie są takie idealne jak wcześniej myślał, to jednak nadal jest pod ich urokiem. I przyznaje, że kobieta jest dla niego najważniejsza w życiu, wszystko kręci się wokół niej. A na co przy pierwszym spotkaniu najpierw zwraca uwagę ? Na twarz i przede wszystkim usta.
W jego twórczości jest duża doza humoru („Portret na znaku drogowym”), artysta ma dystans do siebie i świata. Jeżeli wymaga tego koncepcja obrazu, obok roznegliżowanych modelek uwiecznia swój akt. Kiedyś był bardzo nieśmiały, nie tylko w podejściu do tematu, ale także z pokazaniem swojego dzieła innym. Ten opór został przełamany i nawet jeśli praca jest dosłowna a modelka przypomina słynne, bardzo dojrzałe kobiety z płócien Luciana Freuda, to przede wszystkim obraz zachwyca kompozycją i dużym wyczuciem estetycznym. Artysta czasem lubi namalować brzydkich ludzi, którzy zawsze mają coś pięknego do zaoferowania. Generalnie Leszek stroni od malarstwa z problemami. Czego najlepszym dowodem jest piękny, wysmakowany malarsko „Akt w białej pościeli”, w którym nieśmiało pokazuje rozebraną dziewczynę. Przez prawie 20 lat nosił w sobie obraz kobiety leżącej w łóżku na białym prześcieradle, który zobaczył w jednej z portugalskich galerii. Właśnie dojrzał do namalowania swojej wersji. Ta dziewczyna fascynuje i intryguje, nie wiadomo czy wypoczywa po czymś, czy może na coś czeka…
Komentarze